Rośnie dziko w górach nad brzegami potoków i na wilgotnych łąkach. Dorasta nawet do dwóch metrów.
Ma specyficzny, korzenny aromat.

W dawnych czasach uważano, że w krzewach czarnego bzu mieszkają bóstwa domowe. Stąd zresztą obecność tych krzewów przy wielu wiejskich zagrodach.

W medycynie ludowej czarny bez był ceniony „od zawsze”. Uważano, że zastępuje całą aptekę, pomagając aż w 99 chorobach. Do tego przypisywano mu właściwości magiczne - chronił dom od czarownic więc sadzono z niego żywopłoty z tyłu domu, żeby się złe nie zakradło.

Powszechnie występująca w lasach krzewinka, znana także pod nazwą czarnej jagody i czernicy, wykorzystywana jest w kuchni i ziołolecznictwie od  ponad 2 tysięcy lat. 

Krzewinka o skórzastych, odpornych na mróz liściach, kwitnąca drobnym, białym lub różowym kwiatem, rosnąca dziko, w miejscach dobrze nasłonecznionych oraz w widnych lasach sosnowych i na wrzosowiskach

Rośnie w charakterystycznych, metrowej wysokości kępach. Całe rośliny pokryte są meszkiem nadającym im popielaty odcień.
Liście przypominają natkę pietruszki. Drobne, kuliste koszyczki kwiatowe mają specyficzny, ostry, korzenny zapach.
W starożytnym Egipcie związana była z kultem Izydy. W Rzymie była składnikiem napojów podawanych zwycięzcom zawodów.

Pochodzi z zachodniej Azji, Bliskiego Wschodu oraz krajów śródziemnomorskich. Uprawiana głównie w Indiach, gdzie nazywana jest kalonją.  Nie wiadomo jak i kiedy pojawiła się w polskiej kuchni ludowej.
Ze względu na korzenny, lekko gorzki smak można nią zastępować pieprz. Nasiona należy przechowywać w szczelnym opakowaniu, w suchym i ciemnym miejscu.

Krzewy dzikiej róży rosną na brzegach lasów, przy drogach i ogrodzeniach.
Jej owalne owoce, koralowopomarańczowe (często mylnie nazywane głogiem) zawierają duże ilości znakomicie przyswajalnej witaminy C, prowitaminy A oraz witaminy: E, B-1, B-2 i K.
Można - bez przesady - powiedzieć, że są jak najbardziej naturalną „bombą witaminową”.
Owoce najlepiej zbierać późną jesienią - po ich przemarznięciu.

Ta dwuletnia roślina pochodzi z krajów azjatyckich (Iran, Turcja), a jej suszone  nasiona (całe lub mielone) używane są jako przyprawa od ponad 5000 lat.

Jest byliną o lekko cytrynowej woni, nieco omszałych, sercowatych liściach z białymi lub bladoróżowymi kwiatami. Kwitnie od lipca do września.
Występuje prawie w całej Europie i jest bardzo chętnie hodowana w ogrodach.

Jest rośliną jednoroczna, znaną i wykorzystywaną od ponad 3000 lat, pochodząca z Bliskiego Wschodu.
Dojrzałe nasiona używane są w kuchniach całego świata.