Szczodraki, niemal w całej Polsce wyglądały podobnie i były ongiś bardzo popularne. To ciasto o wyglądzie rogala (rogalika) pieczono z najlepszej mąki, często nadziewano kapustą, serem lub grzybami, nadzieniem cebulowym, a nawet mięsnym. Niekiedy przybierały kształt podkówek (małych chlebków) zwanych kołaczykami.
Ten wypiek odzwierciedlał również miniony rok, bo gdy ten był biedny to i szczodraki były malutkie, z mieszanej mąki, z dodatkiem otrąb, a nawet bez nadzienia.
Lecz choćby miniony rok był najgorszy, w przeddzień Trzech Króli szczodraki musiały być upieczone!!!
Z dniem Trzech Króli związanych jest w Polsce wiele obyczajów. O wielu z nich pisała u nas nieoceniona śp. Hania Szymanderska, podając swoje sprawdzone przepisy na: śląskie sójki, szczodraki z grzybami, szczodraki z kapustą oraz szczodraki z mięsem.
Publikacja otworzy się po kliknięcie w zdjęcie szczodraków
wypiekanych do dzisiaj na Kielecczyźnie.
(red) | 
Jeszcze na początku XX wieku obchody Bożego Narodzenia trwały do Trzech Króli, a ostatnim z tzw. świętych wieczorów był „szczodry wieczór” - wigilia Trzech Króli. Szczodry - czyli hojny, nazwany tak na pamiątkę bogactw, które Trzej Mędrcy złożyli w darze. Wszyscy członkowie rodziny zbierali się tego wieczoru przy stole na śpiewanie kolęd. W zależności od regionu zajadano się także gorącymi pierogami z serem, sójkami (na zdjęciu) lub szczodrakami.
